Դավիթ Հակոբյան

Լինում է, չի լինում, մի դդում է լինում: Նրա անունը Ալեքս է, նա ութ տարեկան է, նա ունի երկու ընկեր մեկի անունը Արմեն է, իսկ մjուսի անունը Դավիթ:Նրանք ամեն օր իրար հետ խաղում էին, բայց մի օր Արմենը կորավ, Ալեքսը ու Դավիթը Արմենին ման էին գալիս չէին գտնում: Արմենը մի տուն տեսավ և գնաց այնտեղ:Տեսավ, որ այդ տանը մի տատիկ է ապրում և Արմենը դուռը բացեց և տատիկը ասաց.- Դու որտեղի՞ց

հայտնվեցիր:

Արմենը ասաց.-Ես կորել եմ:

Տատիկը ասաց.- Ձեր հասցեն գիտե՞ս:

Արմենը ասաց.- Բաբաջանյան 25/39:

Տատիկը Արմենին տարավ հասցրեց իրենց տուն,հետո Ալեքսը և Դավիթը ուրախացան, և Դավիթն ու Ալեքսը ասացին, որ էլ շենքից հեռու չգնաս: